Serge Aimé Coulibaly is een danser en choreograaf uit Burkina Faso. Hij is geboren in Bobo Diou-Lasso en werkt sinds 2002 in Europa en de rest van de wereld. Zijn inspiratie is geworteld in de Afrikaanse cultuur en zijn danskunst krachtige en hedendaagse. Een dans die geworteld is in emotie, maar ook de dragger is van reflectie en hoop. Zijn krachtige expressiviteit maakt zijn werk universeel en vindt een antwoord in verschillende continenten. Sinds hij in 2002 zijn gezelschap Faso Danse Théâtre oprichtte, verkent Serge Aimé Coulibaly complexe thema’s, met de wens om jongeren een echte positieve dynamiek te bieden. Zijn producties spelen in theaters in Europa en Afrika en op verschillende festivals.
Zijn open blik op de wereld en op verschillen, die hij telkens opnieuw in vraag stelt, plus zijn constructieve energie en zijn wil om door te zetten, hebben sinds het begin van zijn carrière geleid tot samenwerking met verschillende andere kunstenaars. Hij werkt regelmatig aan internationale producties, zowel als performer als choreograaf. Hij werkte o.a. met Moïse Touré (La Maladie de la Mort, 2015), met Marrukegu Company in Australia (Cut the Sky, 2014 and Burning Daylight, 2009), met Farid Berki (Double Jeu, 2013), met Julie Dossavi (Cross and Share, 2012), met Alain Platel (C(H)OEURS, 2012 and Wolf, 2003), met Kalpana Raghuraman (I lost my English, 2008) en met Sidi Larbi Cherkaoui (Tempus Fugit, 2004).
Serge Aimé Coulibaly’s werk dat altijd in beweging is en gevoed wordt door nieuwsgierigheid en vrijgevigheid, heeft de interesse en het vertrouwen van een groot aantal organisaties gewekt. Daarnaast heeft zijn verlangen en wil om zijn kennis te delen hem ertoe gebracht om dansstukken te maken voor amateurdansers. Tijdens zijn artistieke opleiding bij het gezelschap FEEREN in Burkina Faso, onder leiding van Amadou Bourou, en daarna in Le Centre National Chorégraphique de Nantes, onder leiding van Claude Brumachon, heeft Serge Aimé Coulibaly zijn talent en persoonlijke smaak kunnen ontwikkelen en vervolgens in kunst kunnen omzetten. Hij wil een originele creativiteit ontwikkelen en betrekt de dansers en choreografen die zijn masterclasses bijwonen bij het bevragen van hun verantwoordelijkheid als uitvoerende kunstenaars en de kracht van het vocabulaire dat een betekenis heeft in hun rol als burger.